Աքաղաղ
Չի լուսանում։ Ես դեռ ազդանշան չեմ տվել։
Մարդ, ով սովոր է միշտ իշխել, կառավարել ամենքին։Նման տեսակի մարդկանց թվում է, թէ մնացած բոլորը պետք է հաշվի նստեն իրենց կարծիքի հետ, կամ ենթարկվեն իրենց խամաճիկների պես։
Աղվես
Բոլոր կենդանի արարածները բաժանվում են երեք կարգի՝ թշնամիների, մրցակիցների և որսի։
Սա այն մարդկանց տեսակի մասին է, ովքեր չեն հանդուրժում երկրորդը լինելու փաստը։ Քանի դեռ առաջին տեղում են, ունեն մրցակիցներ, երբ ընկնում եմ երկրորդ պլան, մրցակիցները դառնում են թշնամիներ, բայց չէս էլ հասցնի աչք թարթել, երբ թշնամիները կդառնան որս ու կխժռվեն <<աղվեսների>> կողմից։
Միօրիկ
Հարյուրամյա՜ կրիա։ Ինչպե՞ս կարելի է այդպես հրեշավոր կերպով հետամնաց լինել։
Դիմացինի հետ վարվիր այնպես,ինչպես որ կցանկանաս վարվեն քեզ հետ։Սա այն երիտասարդների մասին է, ովքեր չեն գնահատում մեծահասակի խորհուրդն ու տարիների փորձը։ Մեզ երբեմն թվում է թէ նրանք , միշտ այդպես մեծ են եղել։
Բայց չէ որ, մի օր մենք էլ ենք մեծանալու ․ ․ ․
Ճնճղուկ
Մեծ բան է՝ սոխա՜կ։ Մենք, ճնճղուկներս, ավելի շատ ենք։
Այստեղ շեշտը դրված է քանակի և որակի վրա։ Կա մարդկային տեսակ որ հիմնվում է քանակի վրա, նրաց համար կարևորը շատ լինի, նրանք ուշադրություն չեն դարձնում որակին։ Իհարկե սրան հակադրություններ էլ կան, բացառություններ էլ։
Քննադատական դոդոշ
Իմ կարծիքով, օձը չպետք է այդքան երկար լիներ։
Քննադատ մարդիկ, ովքեր դիմացիցնին քննադատելուց առաջ չեն նայում սեփական արտացոլանքը հայելու մեջ։
Արտահայտում են իրենց կարծիքն ամեն տեղ և ամենքի վերաբերյալ։
Հարևան
Այդ Արքիմեդը վախկոտի ու դավաճանի մեկն է։ Թշնամին ներխուժում է մեր քաղաքը, իսկ նա իր գծագրերն է գծագրում։
Ըստ իս այստեղ խոսքն այն մարդկանց մասին է, ովքեր խնդիրների ժամանակ խուճապի չեն մատնվում, զուսպ են, չեն տրվում պահի ազդեցությանը, և սառը գլխով են դատում նախքան մի բան անելը, իսկ <<հարևանը>> այն տեսակն է ով միանգամից բռնկվում է, խառնվում իրար և զարմանում է դիմացինի հանգիստ արձագանքից։
Խոզ և մարգարիտ
Բը՜ռռ։ Այս ի՞նչ են լցրել իմ կեղտաջրի մեջ։ Սա ի՞նչ խոզություն է։
Խոզն ինչ գիտի մարգարիտն ինչ է։ Այդպես է նաև մարդկության մեջ, եթե մարդը չունի գնահատելու կարողություն, չի կարողանալու նաև գնահատել և պահել այն ինչ ունի, իսկ այդ դեպքում խոզություն է համարվում իր իսկ բնավորությունը։
Ճանճը պատուհանի ապակուն
Այժմ ես գիտեմ, թե որտեղ է կեցության սահմանը։
Այստեղ մարդուն համեմատում է ճանճի հետ, այս տեսակի մարդիկ մեկ անգամ ընկնելուց հետո սահմանափակվում են նրանով ինչ ունեն, և այլևս չեն փորձում ամեն ինչ սկսել նորից։
Հայելի
Մարդը լոկ իմ պատկերացումն է։
Ըստ իս հեղինակն այստեզ փորձել է ցույց տալ թէ մարդն ինչքան է հեռացել ինքն իրենից։
Մարդը սարդոստայնում
Սպասելը նույնպես հեշտ աշխատանք չի։
Իհարկե սպասելը աշխատանք է, այն էլ բավականին բարդ, և սպասող մարդը, անորոշության մեջ գտնվող մարդը ինքնին սարդոստայնում է։
Էլիզաբեթ Ադիկյան 